. در چارچوب مناسبات بین‌المللی، سیاست خارجی هر کشور به عنوان نخستین عامل در تعیین جایگاه آن کشور در صحنه جهانی تلقی می‌شود. در سالهای پیش از ۱۳۵۷، وزارت امور خارجه ایران ارزیابی دستگاه دیپلماتیک کشورها را به بهره‌گیری از رنگین‌کمانی، تعیین می‌کرد. کشورهایی که رنگ سپید می‌گرفتند، دوستان باثبات تلقی می‌شدند در حالی که رنگ سرخ نشان کشورهای دشمن به شمار می‌رفت. اما این همه داستان نبود زیرا یک کشور «دوست باثبات» ممکن بود از نظر دیپلماتیک ناتوان به شمار آید در حالی که یک کشور «دشمن» یا «بلقوه دشمن» ممکن بود دیپلماسی نیرومندی داشته باشد. امروز اگر همین معیارها را در مورد جمهوری اسلامی، از دید دیگر کشورها به کار ببریم چه تصویری خواهیم دید؟ در رنگین کمان فرضی، جمهوری اسلامی هیچ کشوری را نمی‌تواند با رنگ سفید به عنوان دوست با ثبات به حساب آورد. در سالهای اخیر آیت‌الله خامنه‌ای، که ظاهرا طراح سیاست خارجی جمهوری اسلامی است، چند کشور را در آن رده قرار داده است: چین، روسیه، عمان و قطر.