طی ۴۰ و چند سال حکمرانی جمهوری اسلامی در ایران با فرمان روح‌الله خمینی و به نام اسلام و انقلابی‌گری، تیغ سانسور و سرکوب هرگز از گردن هنرمندان منتقد و مخالف برداشته نشد و پرونده‌سازی، زندان و قتل آن‌ها نیز مدام در دستور کار نظام قرار داشت. فرمان خمینی برای شکستن قلم‌ها و بستن روزنامه‌ها هم‌زمان با انقلاب فرهنگی، در سراسر دهه ۶۰ نقشه‌راه مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی شد و ممنوع‌الکار شدن مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی حتی دامن هنرمندانی را که تنها اتهامشان فعالیت فرهنگی در دوره پهلوی بود، هم گرفت